Snuiven maar: aan de slag met reuktraining!

Susanne de Bruin (27) is freelance journalist en tikte talloze interviews en verhalen voor de patiëntenvereniging reuksmaakstoornis.nl over reukverlies. Sinds eind januari mag zij zich door een coronabesmetting scharen onder de doelgroep waar zij jarenlang voor schreef. In haar blogs vertelt zij over haar eigen ervaringen.

In mijn vorige blog kondigde ik het al aan, beginnen met reuktraining stond hoog op mijn verlanglijstje. Dat doe ik niet alleen omdat ik echt geloof dat het kan werken, het zou ook bijzonder hypocriet zijn als ik het niet zou proberen. Dat zit namelijk zo: wanneer ik iemand spreek over reukverlies, houd ik steevast een uitgebreide lofzang over reuktraining. In mijn werk voor reuksmaakstoornis.nl was dat heel gewoon. Op feesten en partijen loopt niet iedereen daar warm voor, helaas.

Succesverhalen

Sinds ik in 2017 professor Hummel interviewde over zijn ‘Hummel 4-methode’, ben ik fan. Niet alleen vanwege zijn gedrevenheid en imposante snor – ik vraag me direct af of dat geen invloed heeft op je geurbeleving – maar vooral vanwege de hoopvolle resultaten. Uit zijn  studie blijkt dat maar liefst 67% procent van de deelnemers die hun reukzin na een virusinfectie als griep of verkoudheid heeft verloren, vooruitgang boekt met reuktraining. Wanneer je dit vergelijkt met de 33% die er weer bovenop komt dankzij natuurlijk herstel, lijkt het mij ook na corona zeker de moeite. Om nog maar te zwijgen over alle mensen die hun succesverhalen met mij hebben gedeeld. Ik kon haast geen reden verzinnen om het niet een kans te geven.

Behoorlijk confronterend

Hoog tijd dus om de daad bij het woord te voegen. Via KNO-winkel.nl bestel ik set 1 waar vier flesjes met etherische olie in de geuren limoen, eucalyptus, roos en kruidnagel in zitten. Het is de bedoeling die geuren tweemaal daags door de neus in te ademen. Als het pakketje binnenkomt, ga ik gelijk van start. Ik begin met het flesje waar ‘limoen’ op staat, houd het onder mijn neus en snuif diep. Voor een seconde denk ik heel licht iets waar te nemen, maar ik kan niet zeggen wat het nu precies is. Ik probeer het nog eens maar dan lijkt alle geur vervlogen. Ik ruik niets meer en ik snap er niks van. Gefrustreerd probeer ik het nog eens en nog eens. Maar de flesjes blijven geurloos. En plots begrijp ik waarom zoveel mensen er niet aan beginnen, of al snel afhaken. Het is behoorlijk confronterend wanneer je zo je best doet en je helemaal niets ruikt. Toch ben ik vastbesloten me niet uit het veld te laten slaan. Vanaf nu ga ik elke dag trainen. Benieuwd of ik vooruitgang boek? Lees dan mijn volgende blogs!