Mijn coronamenu: heet, krokant en rauw

Susanne de Bruin (27) is freelance journalist en tikte talloze interviews en verhalen voor de patiëntenvereniging reuksmaakstoornis.nl over reukverlies. Sinds eind januari mag zij zich door een coronabesmetting scharen onder de doelgroep waar zij jarenlang voor schreef. In haar blogs vertelt zij over haar eigen ervaringen.

Sinds mijn vriend en ik allebei onze reukzin verloren, is ons boodschappenlijstje behoorlijk veranderd. Aangezien ongeveer 70% van je smaak via je neus binnenkomt, is eten nu eenmaal heel anders geworden. Desalniettemin is de mens een gewoontedier en zo bleven wij ook in eerste instantie in ons vaste repertoire hangen.

Culinair hoogstandje

In het geval van de vegetarische braadworst, bleek dat bepaald geen succes. Ik schreef al eens dat mijn wederhelft fervent barbecueër is. Om verschillende redenen niet de meest verstandige hobby en dus zoeken we doordeweeks de balans op met vleesvervangers. Nu was de vegetarische braadworst al geen culinair hoogstandje; qua smaak kwam hij voorheen nog het dichtst in de buurt van een frikandel. Maar zonder smaak(beleving) blijft alleen de structuur nog over. Een zompige spons die per direct van ons menu werd weggevaagd.

Kommetje smeerkaas

Gek genoeg gebeurt dat niet met mijn dagelijkse bakje magere kwark. Sinds het reukverlies hebben veel zuivelproducten een sterke, chemische bijsmaak. Misschien ken je wel de geur van een te oud stuk brie dat de hele koelkast naar ammoniak doet ruiken. Zo smaakt mijn kwark nu. Als ik mijn ogen dichtdoe, zou ik zweren dat ik een kom vol smeerkaas leeglepel. En toch maak ik nog elke middag een bakje klaar, want het eet zo snel weg en is ook goed voor de slanke lijn. Een kwestie van prioriteiten dus.

Lasagne on fire

De meest opvallende nieuwkomer op de lijst? Sambal. Waar ik voorheen bij hoge uitzondering een mespuntje sambal aan een gerecht kon toevoegen, zijn de potten tegenwoordig niet aan te slepen. Een beetje pit leukt bijna alles op. Een cracker met kaas, een kom paprikasoep en zelfs de Italiaanse lasagne krijgt een vurige twist. Bovendien heb ik door de jaren heen ook vaak met kookboekenschrijfster Joke Boon gesproken over het belang van kleur en structuur in een gerecht. Met die adviezen in gedachten bereidde ik laatst een frisse pastasalade met rauwe paprika, cherrytomaatjes, gerookte kip en rucola. De sappige rauwe groenten en de zoute kip zorgden voor het eerst in weken voor een smaakexplosie in mijn mond. Met een grijns kijken mijn vriend en ik elkaar aan wanneer ik zijn lege bord van tafel pak: “Net echt weer zo, hè’’ , stelt hij. Ja, dit leek toch haast op wat eten vroeger was. Heerlijk.