Uit eten met Ferry – La Mère Anne
Ferry Aker (58) heeft anosmie en is fervent restaurantbezoeker én liefhebber van lekker eten en drinken. Sinds hij niet meer kan ruiken zoekt hij restaurants op die rekening houden met zijn veranderde smaakbeleving. Speciaal voor Reuksmaakstoornis.nl schrijft hij zijn ervaringen op en beoordeelt hij zijn favoriete restaurants. Lees zijn recensies om te ontdekken welke restaurants anosmie-proof zijn!
Heerlijk eten bij La Mère Anne te Oudendijk
Mede door de nieuwe avondlockdown, en daarvoor het sluiten van restaurants om 20.00 uur, is het bijna niet meer de moeite waard om een restaurant te bezoeken elders in het land. Mijn vrouw en ik zoeken het nu dus maar een beetje in onze buurt en ik ga u dus verblijden met een heel goed restaurant in het knusse Oudendijk (NH). Hoewel het een nuchter West-Fries dorpje is, zijn er twee restaurants te vinden met de prachtige namen Les Deux Ponts en La Mère Anne. Over het laatste restaurant gaat deze recensie: we eten hier regelmatig met het gezin omdat het van zeer hoge kwaliteit is en tevens een Bib Gourmand-kwalificatie heeft. Dit houdt in dat Michelin dit restaurant aanbeveelt omdat je er heerlijk kunt genieten van een 3-gangenmenu voor een prijs van maximaal 39 euro.
Oud chauffeurscafé met een metamorfose
La Mère Anne, gerund door broers Rick en Toon Seitsema, heette vroeger Vissershaven en is van oorsprong een wegrestaurant aan de drukke E10, waar praktisch iedereen gebruik van maakte als je ergens tussen Den Helder en Amsterdam moest zijn. De Vissershaven was tevens als chauffeurscafé een begrip onder de chauffeurs voor een bakkie, een praatje met Annie van Rinsum (waar La Mère Anne naar is vernoemd) of een lekkere maaltijd. Toen de nieuwe A7 gereed was verdween deze functie voor een groot deel en werd besloten om de naam Vissershaven te wijzigen in La Mère Anne. Het werd een grote zaak waar je nog steeds terechtkunt voor feesten en partijen, waar je kan slapen en dus ook heerlijk kan eten. Nog niet zo lang geleden heeft het restaurant een nieuwe look gekregen en zit je overal als een vorst, het is er altijd gezellig druk.
De kaart is drie maanden geleden vernieuwd en dus besluiten we voor het 3-gangenmenu te gaan. Bij binnenkomst worden we zoals altijd netjes naar onze tafel begeleid en onze jassen worden keurig opgehangen door het vriendelijke personeel. Zodra we plaats hebben genomen aan tafel worden we al vrij snel voorzien van een drankje. Ik start ook vandaag weer met een glas cava, omdat ik ervaar dat de prikkels een extra sensatie geven aan de wijn. Het lijkt net of de bubbeltjes de tong masseren zodat ik straks nog meer kan genieten van de structuren en smaken. Ik kreeg een mooi glas Cava Raventós Roig |Brut|Metodo Tradicional. Geen bijzondere cava maar lekker ‘middle of the road’, wat lekker wegdrinkt en goed prikkelt. Al vrij snel daarna komt er een amuse op tafel. Papadum met een sausje van Griekse yoghurt, mayonaise met wat kerrie, peper en zout. De Papadum is bij La Mère Anne een gefrituurde Indiase cracker van kikkererwten en deze smelt heerlijk op de tong. Even dippen in het sausje en weer een nieuwe sensatie in de mond. Een beetje een zurige saus die heel goed past bij de Papadum. Een goed begin. En ondertussen was daar ook de menukaart. De kaart is uitgebreid en duidelijk en biedt voor het 3-gangen Bib Gourmand-menu voor iedere gang drie keuzes. Ik kies ditmaal als voorgerecht voor gegrilde eendenborst met eendenleverkrul, zoete aceto en gedroogde kersen. Als hoofdgerecht zeewolffilet met saus van langoustine en tempura van sliptong en als nagerecht een champagnebavarois met ijs van peer en vlierbloesem.
Een leeg bord voor ik er erg in heb
Het voorgerecht wordt vrij snel bediend en keurig volgens protocol geserveerd. Het bord ziet er prachtig opgemaakt uit en de eendenborst is bereid in een terrine, goed gevuld en voorzien van lekkere druppels zoete aceto op het bord en omringd door enkele gedroogde kersen. Hier geniet ik altijd van, je kunt zo lekker combineren met alle extra’s op het bord. Gewoon lekkere stukjes nemen en dippen in de aceto, met een stukje kers of niet. Ondertussen een slokje cava nemen en dan is het echt genieten: allerlei smaaksensaties en diverse structuren in de mond. Het bord is leeg voor ik er erg in heb. De eendenborst is goed op temperatuur, lekker mals en zacht en alle bijgerechtjes zijn precies goed op maat. Een toppertje!
Aceto is eigenlijk Aceto Balsamico en wordt van oudsher gemaakt rond Modena (Noord-Italië). Men laat hiervoor de most jarenlang rijpen in houten vaten, wat zorgt voor een donkergekleurde azijn met een heerlijke soms zoete maar volle smaak. Mijn ervaring is dat hoe ouder de aceto is, hoe rijker van smaak deze wordt. Hele oude aceto is best kostbaar en dus prijzig maar echt een aanrader om eens te kopen. Een paar druppels op de salade, op tomaat op brood, op kaas, op vla etc. Het geeft een enorme boost op dit alles en een heerlijke sensatie in de mond.
Een tafel vol tradities
Voor het hoofdgerecht wordt geserveerd komt de gastvrouw aan tafel met de suggestie om voor het hoofdgerecht een heerlijke Pinot Gris te nemen. Een uitstekende keuze bij vis, maar mijn voorkeur gaat ditmaal uit naar een rode wijn en wel Langa Pi, gemaakt van 100% Conjecon. Wat een heerlijke wijn is dit toch. Zacht van smaak, sappig, een heel klein beetje zoet, een heerlijke afdronk en het past voor mij persoonlijk overal bij. Dus ook bij de zeewolffilet.
Maar nu komt het mooie van La Mère Anne, en ik denk een traditie uit het verleden van de Vissershaven. Voordat het hoofdgerecht wordt geserveerd worden er eerst allerlei schaaltjes met gebakken aardappeltjes, spruitjes, verse spinazie, zoete appel in kaneelsaus, prei, witlof met kaas en patatjes op tafel gezet. Dan pas wordt het bord met de zeewolffilet geserveerd. Deze wordt goed warm op een warm bord gebracht. De filet komt in twee stukjes op de huid gebakken, wat altijd een lekkere extra structuur in de mond geeft. Hij is overgoten met warme langoustinesaus en erbij nog een tempura van sliptong. Wat een mooie combinatie. En dan al die extra gerechtjes op tafel. Voor mensen met anosmie, waar combineren van smaken en structuren enorm belangrijk is, is dit bijna het walhalla. Ook ditmaal dus weer heerlijk genieten van alle combinaties. De filet is heerlijk zacht maar ook knapperig op de huid. Ik neem de kleine stukjes filet met saus, dan met een stukje tempura – wat een heerlijke extra bite geeft – dan met de bittere smaak van spruitjes of witlof, dan een knapperig gebakken aardappeltje, dan…. Het kan gewoon niet op. Je wilt gewoon zolang mogelijk over het gerecht doen om zolang mogelijk te kunnen genieten. De wijn, die je echt tussendoor moet nippen, maakt het echt compleet. Niets meer aan toe te voegen.
Nog net genoeg plek voor een heerlijke afsluiter
Ik moet echt even uitbuiken om het nagerecht aan te kunnen. Gelukkig heb ik gekozen voor een glaasje champagnebavarois, wat eigenlijk een heerlijke afmaker is. Niet te veel en lekker fris. Mijn vrouw heeft een kaasplankje besteld en mag zes maal kiezen uit pakweg twintig kazen. Van de regionale kaas van Boer Veddegaal, tot een blauwschimmel van Roquefort en allerlei andere heerlijke kazen. Wat een aanbod! Het glaasje bavarois is heerlijk fris, ietsje zoet en omdat het uit één glaasje bestaat valt er helaas niet veel te combineren, dus een paar teugen later is het glaasje leeg. Het is een mooie afsluiter van een geweldige middag en een aanrader voor iedereen!
Beoordeling La Mere Anne in Oudendijk
Sfeer & inrichting: 7
Bediening: 9
Eten & drinken: 9
Prijs/kwaliteit: 9
Eindcijfer: 8,5
P.s. Bestuurslid Jan van der Meer haalde tijdens de lockdown een take away-diner bij La Mère Anne af en was al net zo onder de indruk als Ferry. Voor het afhalen van een avondmaaltijd tijdens de komende lockdown is La Mére Anne dus zeker ook weer een aanrader.